Maserati presenteert de MC20. Met de MC20 keert Maserati terug naar een segment waarin het altijd een prominente rol heeft gespeeld, namelijk dat van de supersportwagens. De MC20 combineert luxe en prestaties met de unieke Maserati-stijl en het is een auto met een grote aerodynamische efficiëntie. Achter zijn schitterende uiterlijk gaat een compromisloos sportief innerlijk schuil. De nieuwe 630 pk sterke V6 Nettuno-motor maakt een acceleratie van 0-100 km/u in minder dan 2,9 seconden mogelijk, de topsnelheid bedraagt ruim 325 kilometer per uur. De gepatenteerde, volledig door Maserati ontwikkelde motor beschikt over de MTC-technologie (Maserati Twin Combustion), het verbrandingssysteem dat door het merk is ontwikkeld en is voortgekomen uit de voorkamertechnologie die in de motoren uit de Formule 1 wordt gebruikt. De motor is volledig in eigen huis ontwikkeld en wordt ook door Maserati gebouwd.
De MC20 werd ontworpen in Modena en zal worden gebouwd op de plaats waar de modellen van het merk 80 jaar geleden ook het levenslicht zagen. Er is een nieuwe productielijn gecreëerd aan de Viale Ciro Menotti, op de plek waar tot voor kort de GranTurismo en GranCabrio werden geassembleerd, die is aangevuld met een volledig nieuwe lakstraat.
De MC20 is relatief licht met een gewicht van 1.500 kg. De MC20 belooft alle voorzieningen die auto’s van dit type vandaag de dag moeten hebben om een klantenkring tevreden te stellen die zowel sportiviteit als verfijning zoekt, en niet alleen op zoek is naar topprestaties, maar ook naar comfort en luxe. Er is dan ook veel aandacht besteed aan de selectie van de materialen. Het onderstel is gemaakt van koolstofvezel en composieten, met als voordelen een lager gewicht, een efficiënte productie en een grotere stilistische vrijheid. De toepassing van koolstofvezel maakt het mogelijk om vormen te creëren die onmogelijk zijn met geperst metaal. De vleugeldeuren zijn hiervan een duidelijk voorbeeld.
Conceptueel gezien verdeelt het aerodynamische ontwerp van de MC20 de auto in twee delen: een bovenste deel waar design de boventoon voert en een meer op de techniek gericht onderste deel, met als afwerkingsopties zwarte lak en transparant gelakt koolstofvezel. In het bovenste deel van de auto zijn de vormen vooral gericht op een optimale esthetiek en zijn de aerodynamische features verwerkt in het lijnenspel, om een hoge mate van efficiëntie te bereiken zonder dat het strakke, elegante design werd aangetast.
De luchtroosters op de motorkap en de exemplaren in de flanken, die voor de luchttoevoer richting de motor en de koeling van de intercooler zorgen, zijn dus ‘natuurlijke’ designkenmerken, die vrijwel onzichtbaar zijn wanneer de auto vanuit bepaalde hoeken wordt bekeken. Bovendien zijn er geen voor de hand liggende aerodynamische elementen: uitzondering is een discrete achterspoiler die de downforce verbetert zonder afbreuk te doen aan het design van de auto.
Bij het onderste deel van de MC20 is daarentegen met name aandacht besteed aan de technische aspecten. De luchtinlaten in de voorzijde zijn geoptimaliseerd voor een efficiënte luchtverdeling over de radiateurs, de bodemplaat en het bovenste deel van de auto. Ook is speciale aandacht besteed aan het management van de warmtestromen. De bodemplaat is zo vormgegeven dat de aerodynamische efficiëntie van de auto wordt gemaximaliseerd.
De voorzijde bevat een uitgebreid systeem van vortex-generatoren, die effectiever werken door de kenmerkende welving de bodemplaat, die geleidelijk hoger wordt in het midden om de luchtstroming richting deze generatoren te verhogen. Het ventilatiekanaal in het gedeelte achter de voorwielen begint in de buurt van het punt waar de welving het hoogst is en loopt verder langs de zijkant, waardoor een aanzienlijke verticale belasting wordt gegenereerd in het verlengde van de vooras als gevolg van de lucht die van de bodemplaat en uit de wielkasten wegstroomt.
De integratie van deze uit de autosport afkomstige aerodynamische voorziening vereiste een specifieke vormgeving van de koolstofvezel monocoque, de wielkasten en de portieren, zoals ook het geval was bij de MC12. De luchtinlaten in de dorpels, die zich direct voor de achterwielen bevinden in een gedeelte met natuurlijke overdruk, maken de noodzakelijke luchtstroom door het motorcompartiment mogelijk zonder dat dit tot extra luchtweerstand leidt. Tot slot bevat het achterste gedeelte van de vloer van de auto een grote diffuser, met kanalen van verschillende dieptes en geoptimaliseerde verticale spoilers die de drukverschillen tussen de verschillende secties benutten om wervelingen te genereren en de luchtstroom te versnellen.
De topsnelheid ligt boven de 325 km/u bij een acceleratie van 0 tot 100 km/u in minder dan 2,9 seconden en van 0 tot 200 km/u in minder dan 8,8 seconden. Bij de elektrische versie, die een actieradius van meer dan 380 kilometer krijgt, zal de topsnelheid meer dan 310 kilometer per uur bedragen. De acceleratie van 0 tot 100 km/u verloopt in 2,8 seconden en van 0 tot 200 km/u in 8,4 seconden.
De monocoque, die gemaakt is van composietmateriaal, is een symbiose van technologie en prestaties. Het ontwerp van de koolstofvezel monocoque is tot stand gekomen door de samenwerking tussen Maserati en Dallara, beide actief in het ontwerpen en bouwen van raceauto’s.
De monocoque is vanaf het begin ontwikkeld om te worden gebruikt voor de drie verschillende varianten die in de komende jaren zullen worden geproduceerd: de coupé, de cabriolet en de toekomstige elektrische versie. De architectuur en de geometrie van de monocoque zijn voor alle drie de versies hetzelfde, maar verschillen wat betreft de verdeling van de koolstofvezels en -lagen, wat heeft geresulteerd in monocoques met verschillende structurele kenmerken voor de drie verschillende varianten. De focus zal bij de coupé liggen op het lage gewicht en de prestaties; bij de cabriolet is een grotere torsiestijfheid vereist om de afwezigheid van een vast dak te compenseren en bij de elektrische versie dient de monocoque sterker te zijn en een goede bescherming van de accu te bieden. Zodoende zijn er van één ontwerp drie versies gemaakt, door middel van wijzigingen in het gebruikte soort, de hoeveelheid en de positie van de koolstofvezels.
De compacte voorwielophanging is voorzien van een dubbele wishbone-constructie met semi-virtuele aansturing, twee draagarmen aan de onderzijde en één draagarm aan de bovenzijde. Dezelfde semi-virtuele lay-out wordt toegepast bij de achterwielophanging, een constructie die bij de hedendaagse automodellen zeldzaam is. Het gebruik van de semi-virtuele ophanging maakt het mogelijk om het contactoppervlak van de band constant te houden bij het nemen van bochten, waardoor een hoge mate van laterale acceleratie wordt gegarandeerd en het rijgedrag in elke situatie en bij elke snelheid natuurlijk en instinctief blijft.
De 630 pk sterke 3.000 cc 90° V6 turbomotor, ‘Nettuno’ genaamd, is geheel nieuw ontwikkeld en er is een internationaal patent op van kracht, omdat de motor over technologie beschikt die voorheen alleen in Formule 1-auto’s was te vinden en nu voor het eerst wordt gebruikt in een straatauto. Het is een motor die volledig in Modena is ontwikkeld, momenteel is het de krachtigste zescilindermotor die in productie is. De krachtbron is ontworpen door de motorspecialisten van de technische afdeling van Maserati, met constante ondersteuning van het Modena Innovation Lab, en beschikt over de meest geavanceerde technologie van alle motoren die op dit moment in straatauto’s worden toegepast.
Er zijn drie hoofdcomponenten:
- De voorkamer: een verbrandingskamer die tussen de centrale bougie en de conventionele verbrandingskamer is geplaatst, waaraan hij door een reeks speciaal gevormde gaten wordt verbonden.
- De bougie aan de zijkant: een conventionele bougie die zorgt voor een vlotte verbranding van de motor onder bedrijfsomstandigheden waarin het gebruik van de voorkamer niet nodig is.
- Het dubbele (indirecte en directe) injectiesysteem: in combinatie met de brandstoftoevoerdruk van 350 bar vermindert dit de geluidsproductie bij lage toerentallen, verlaagt het de uitstoot en bespaart het brandstof.
De nieuwe Nettuno-motor heeft een dubbele verbrandingskamer voor elke cilinder. Deze constructie bevat een voorkamer, waarin zowel de bougie als de injector zijn verwerkt. Het lucht-brandstofmengsel wordt tijdens de compressieslag van de zuiger in de voorkamer geduwd. In de buurt van het bovenste dode punt ontsteekt de hoofdbougie het mengsel in de voorkamer, waardoor een eerste verbrandingsproces in gang wordt gezet, waarna het mengsel (via speciale gaten) in de conventionele verbrandingskamer belandt. Het proces genereert een verbranding met meerdere vlammen, die wordt gekenmerkt door een hoge mate van turbulentie en dus een hoger rendement; dit verbetert het totale rendement van de motor en verhoogt het specifieke vermogen zonder dat dit een nadelig effect heeft op het brandstofverbruik.
De automatische transmissie is een 8-versnellingsbak met een natte koppeling en een Dual Clutch-constructie met zes versnellingen, die over twee overdrive-snelheden beschikt om aan de emissie-eisen te voldoen.
97 procent van de ontwikkeling van de auto werd op virtuele wijze uitgevoerd, met behulp van het systeem dat bekend staat als Virtual Vehicle Dynamics Development. Dit systeem is in eigen huis ontwikkeld bij Maserati en is gebaseerd op een zeer complex wiskundig model, ‘Virtual Car’ genaamd, waarin elke denkbare parameter wordt ingevoerd. Virtuele ontwikkeling verkort de ontwikkelingstijd en maakt het mogelijk om de optimale technische oplossing sneller en tegen lagere kosten te vinden. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om op effectieve wijze 3 verschillende schokdemperoplossingen te beoordelen en in korte tijd de meest geschikte te kiezen.
Recente reacties